Stiefmoeder vindt het jammer dat ze haar stiefzonenspel mist, in afwachting van zijn terugkeer. Ze geeft zich over aan ondeugende praat, remmingen en kleding, en hun intieme ontmoeting escaleert, met als hoogtepunt een bevredigende sessie van plezier.
Een bloedmooie blonde bom, een echte huisvrouw met wulpse bezittingen, verlangt naar het gezelschap van haar stiefzonen. Terwijl ze op het bed lig, kan ze niet anders dan hunkeren naar zijn aanwezigheid. Haar man, een sportliefhebber, is op weg om te genieten van het spel van zijn zoon, haar alleen te laten met haar verlangens. Haar stiefzonnenkamer wordt een toevluchtsoord van verlangen en anticipatie, gevuld met haar uitdagende gefluister en smachtende blikken. De slaapkamer, meestal een plek van intimiteit, transformeert in een podium voor haar solo-uitvoering. Ze geniet van elk moment, haar vingers over haar lichaam, haar stem rauw van passie. Deze cocoproductie is een rijp verlangen naar volwassenheid, een onvergetelijke vertoning van de onweerstaanbare verlangens van een vrouw en verwaarlozing van de aantrekkingskracht van haar hele reis, en verwaarloos de kracht van haar eigen kracht. Het ontbreekt aan alle kracht en kracht, wat een lange reis is.