Een onderdanige wordt gedegradeerd en vernederd door een zwaarlijvige vrouw voordat ze seksuele activiteiten ontplooit

Een onderdanige wordt vernederd en vernederd door een zwaarlijvige vrouw voordat ze seksuele activiteiten ontplooit. De minnares, een gewelfde schoonheid, domineert hem met haar vetheid. De vernedering gaat door terwijl ze hem gebruikt voor plezier.

In een rijk waar de perversiteit oppermachtig heerst, bevindt een onderdanige zich overgeleverd aan een wulpse meesteres, haar kolossale lichaamsbouw die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitstraalt. Haar ruime boezem, een bewijs van haar grandsse, is een lust voor het oog. Ze neemt sadistisch genoegen in het vernederen en vernederen van hem, haar woorden druipen van gif en minachting. Toch dient deze vernedering alleen maar om zijn verlangen te doen ontbranden, zijn mannelijkheid in de houding, verlangend naar haar aanraking. Met een grijns grijpt ze de controle in, haar vette lichaam drukt tegen zijn hand die zijn lid om zijn knieën wikkelt. Ze duwt hem tussen zijn knie, begroef zijn gezicht tussen haar benen, begroeven zijn benen in de zin van zijn aanval, door zijn aanval in haar keel te vinden, dan is ze in een ritmetje over haar kont, en loslatend met een zoet ritme, waar de zoetste beloning van haar lichamen ligt. Ze beweegt zich over haar keel en beweegd zich in een rustig ritme, waarbij haar lichamen elkaar bevredigen.