Siostry Sorority są upokarzane technikami oralnymi i palcówkowymi podczas składania przysięgi

Zobowiązania skłonności do smutku ulegają upokarzającej inicjacji, zmuszone do klęczenia i czerpania przyjemności z siebie nawzajem. Zamglenie trwa od intensywnej palcówki i treningu oralnego, pozostawiając te młode kobiety dokładnie upokorzone.

Nowe przyrzeczenia bractwa poddawane są upokorzeniu przez starsze siostry.Młode kobiety, żądne przynależności, muszą poddać się szeregowi poniżających czynów.Starsi, wprawni w sztuce rozkoszy, na zmianę obsługują oralnie nowe siostry, ich języki eksplorują każdą szczelinę i krzywiznę ich czułych cipek.Przyrzeczenia, początkowo nieśmiałe i niepewne, wkrótce ulegają ekstazie swoich sióstr dotykają się.Odwzajemniają się, palce zagłębiające się w siebie wilgotne fałdki, ich ciała wiją się w rozkoszy.To jest rytuał przejścia, test poświęcenia i pożądania.W akademiku, zwykle miejsce nauki i odpoczynku, staje się siedliskiem wiedzy cielesnej.Granice przyjaźni są przesuwane, dzielone tajemnice i zahamowania.To świat życia, w którym granica między uczelnią a upokorzeniem jest jedyną granicą przyjemności i czerwienia, a jedynie czerwienieniem i podporządkowanie się rządom i cieszeniu.To jest obrzędny rytuał przejścia, sprawdzianko i pożądania, który przeradza się w akademiku, staje siedlikiem poznania cielesnego.