Zelfgenoegzaamheid in de buitenlucht van een onderdanige vrouw op 14 augustus

Op een zonnige 14 augustus verwende een onderdanige vrouw zich met buitenzelfgenoegzaamheid. Ze spreidde haar benen bij de rivier, haar innerlijke slet omarmend, zich koesterend in de zonnewarmte en genietend van haar eigen gezelschap.

Op een verzengende 14e augustus waren de zonnestralen op hun hoogtepunt toen een onderdanige vrouw besloot zich over te geven aan wat buitenzelfgenoegzaamheid. Gekleed in haar sletterigste kledij liep ze naar een nabijgelegen park, de sensatie van betrapt worden droeg alleen maar bij aan haar opwinding. De koele bries tegen haar verhitte huid en de aanblik van andere mensen maakten haar nog meer opgewonden. Ze was een echte nymf, hunkerend naar het gevoel bekeken te worden en de vrijheid van het buitenleven. Haar vingers dansten over haar lichaam, plaagden haar gevoelige plekjes, haar kreunen galmde door het park. Het verboden verlangen maakte haar nat, met elk moment dat ze nat werd. Ze bereikte het moment dat voorbijging, de climax van de sensaties bereikte, haar climax, haar sensatie bereikte overweldigend, ze gaf zich over aan haar verlangen naar de zon, haar verlangen sidderte zich over aan de perfecte climax onder haar lichaam. Deze sensatie reikte haar over aan de zon.